Als vader van een dochter die kampt met een eetstoornis, krijg je geregeld vragen van mensen die niet meteen begrijpen wat het probleem is. Onlangs merkte een collega op dat eetstoornissen toch echt een probleem van deze tijd zijn. Toeval of niet, maar op de achtergrond speelde net de titelsong uit de soundtrack van Trainspotting met daarin: “I chose not to choose life, I chose something else!” In mijn hoofd triggerde dat een inzicht: de uitdagingen waar jongeren mee te maken hebben gaan veel verder terug. Misschien dat het toen vaker onder de radar bleef. Dan is het goed dat we het nu kunnen bespreken. Want erkennen is de eerste stap naar een oplossing.
Trainspotting is een film uit uit 1996. Een groepje Schotse jongeren probeert grip te krijgen op de wereld om hen heen. De tekst uit de soundtrack weerspiegelt de druk en verwachtingen waarmee jongeren worden geconfronteerd: de zoektocht naar materiële bezittingen, status en voldoen aan maatschappelijke normen. De film toont hoe deze druk kan leiden tot zelfdestructief gedrag.
Uitdagingen voor jongeren en eetstoornissen in het bijzonder, zijn niet nieuw.
Ze zijn al jarenlang een stille strijd voor velen. Maar misschien is de aandacht ervoor wel toegenomen, dankzij films, boeken, documentaires of televisieprogramma’s. En dat is goed. Want door het probleem te erkennen en bespreekbaar te maken, kunnen we stappen zetten richting een oplossing.
Als papa van een dochter in herstel ben ik me er dagelijks van bewust hoe verwoestend deze aandoening kan zijn. Het gaat niet alleen om eten, maar om dieperliggende emotionele en psychologische kwesties. Het is een voortdurende strijd die mijn dochter en ons gezin uitdaagt.
Maar ondanks de uitdagingen blijf ik hoopvol. Ik zie de kracht en veerkracht van mijn dochter, haar wil om te vechten en te herstellen. Als gezin staan we achter haar, bieden we onvoorwaardelijke steun en moedigen we haar aan om professionele hulp te zoeken.
Dus, ja, eetstoornissen zijn misschien meer zichtbaar in onze tijd.
Maar ze blijven een tijdloze strijd die begrip, compassie en actie vereist.
Laten we daarom samen kiezen voor leven, voor hoop en voor de weg naar herstel.


