Door stil te staan bij waar de eetstoornis invloed op heeft, besefte ik dat deze heel diepgeworteld zit in meerdere aspecten van mijn leven.
‘Niemand mag weten dat ik eet’, dat is het idee dat speelt en heel veel invloed heeft en daardoor ook heel veel bepaalt. Eten met anderen wordt dan erg moeilijk, want ze mogen mij niet zien eten. Ook naar de winkel gaan wordt een opgave, want wat als anderen zien wat ik koop, wat gaan ze dan denken? Ook wat ik eet, wordt hierdoor bepaald: het moet vooral gemakkelijk en snel weg te werken zijn, zodat de tijdspanne dat ik eet zo kort mogelijk gehouden wordt. Dan is er immers minder kans dat iemand dit ziet.
Eten moet in het geniep, in het geheim. Niemand mag het weten. Niemand.
Ik weet hoe irrationeel dit klinkt, want anderen gaan er sowieso vanuit dat je eet natuurlijk. Het zorgt echter voor heel wat stress, voor paniek ook.
Als ik in een hoekje, verstopt achter mijn laptop, iets eet en iemand staat vanuit het niets naast mij, dan schrik ik. Ik schaam mij dan ook, niemand mag het weten. Terwijl de ander het waarschijnlijk normaal vindt dat ik eet en niet doorheeft dat ik het liefst van al ver wegkruip onder mijn bureau.
Ik vind het belachelijk van mezelf. Kan ik niet gewoon ‘normaal’ doen?
Voor ik het besef, heb ik mezelf met de grond gelijkgemaakt. Ik ben boos … op mezelf, gefrustreerd ook.
Confronterend.
Wees mild voor jezelf … Ja ja, dat weet ik wel, maar hoe doe je dat dan?
De stress, de paniek is er. Punt. Hoe frustrerend en belachelijk ik het ook vind. Het is er. En in plaats van mezelf af te breken, kan ik misschien beter aanvaarden dat het zo is, dat dat oké is, voor nu.
Aan de slag blijven. Ondanks de paniek ga ik het immers niet uit de weg: ik daag mezelf uit om toch eens samen te eten met collega’s in plaats van achter mijn laptop te blijven zitten. Ik ga af en toe naar de winkel, ook al gaat mijn stressniveau dan omhoog.
Mezelf tijd geven en blijven zien wat wél goed loopt. Blijven proberen, met vallen en opstaan.
Een eetstoornis gaat echter niet over eten, dus …
Wat mag niemand weten? Wat moet er geheim blijven?
Want daar draait het écht om …
Liefs,
Heleen


