ANBN …

Het lijkt gisteren en tegelijkertijd ook al zo lang geleden.

Met een bang hartje, maar ook een kracht van moed, zette ik koers naar het inloophuis van ANBN in Leuven.

Het was mijn eerste stap in mijn herstelproces van een eetstoornis die 30 jaar mijn leven innam. Mijn grootste geheim en ook taboe voor zoveel jaren. En nu … was er zooooo klaar mee … nu … ging ik ermee aan de slag …

Maar … hoe?

Ik zie het nog zo voor mij …
Els en Jiska: vrijwillig, luisterend, zonder oordeel naar die dame die daar voor hen haar verhaal vertelde. Voor de eerste keer in haar leven … haar verhaal mocht en kon delen.
Dat haar verhaal, dat ze al 30 jaar alleen droeg, er gewoon mocht zijn. Dat zij er gewoon mocht zijn. De 2 dames … ze toonden me de weg naar mijn herstel.

Wat daarna volgde … was zoveel …

ANBN nam daar steeds een plekje in:

• deelnemen aan de praatgroepen;
• steun voelen en vinden in de besloten Facebookgroep en de chatgroepen;
• info vinden als ik op zoek was naar gefundeerde, maar ook doorleefde informatie, boeken of podcasts over eetstoornissen;
• hun tijdschrift lezen met steeds weer heel waardevolle informatie;
• meegaan op groeicursus met Outward Bound;
• me daarna omscholen om mijn kwetsbaarheid als mijn kracht voor anderen in te zetten;
• steeds weer fijne, warme contacten leggen in de ANBN-groep, en sommigen werden zelfs ‘buddy’s for life’;
• taken als vrijwilliger opnemen;
• deelnemen aan het ANBN-weekend;
• samen opleidingsdagen bijwonen;
• en nog zoveel meer …

Steeds was ANBN ergens aanwezig voor mij. Soms heel dichtbij, soms wat verderaf, maar steeds waren ze er.

En nog steeds …

ANBN, dat over al die jaren steeds meer uitgroeide met al vele inloophuizen en initiatieven over Vlaanderen, en de mensen die daar elke dag op hun manier een steentje bijdragen ter ondersteuning van zovelen.

En nu … zoveel jaren later en tegelijkertijd ook niet zo lang later …

Vanuit al die mooie ervaringen, met passie en geloof …

deel uitmaken van het Bestuur …

Als voorzitter met een prachtteam, mee in de bestuurscabine van ANBN,

om ANBN te laten betekenen wat ze ooit voor mij mochten betekenen … en nog zoveel meer.

Dat raakt me … en geeft me een warme glimlach tot diep in mijn hart.

Een warme glimlach van dankbaarheid … voor mezelf en mijn herstel en alles wat daaruit mocht en mag voortvloeien.