Vaak krijg ik het volgende te horen: hoe kun je van iemand houden als je jezelf niet graag ziet?
Ik weet niet of dat klopt. Voor mij geldt dat alleszins niet. Ik hou oprecht veel van mijn vriend. Meer nog: ik zou bergen verzetten voor hem. Je kunt natuurlijk niet ontkennen dat een eetstoornis een relatie er niet makkelijker op maakt. Wie zei ook alweer dat liefde een werkwoord is? Dat geldt voor alle relaties, maar zeker voor een relatie waar een ongewenste stoorzender als een eetstoornis vaak roet in het eten gooit.
Neem nu uit eten gaan.
- Voor een doorsnee koppel is op restaurant gaan een moment van gezellig samenzijn en ontspanning. Bij ons duikt het eerste probleem vaak al op bij de keuze van het restaurant. Al meer dan eens zijn we door regen en wind op zoek geweest naar dat ene restaurant waar ze wél een vegetarische salade hebben of waar ze die vis gestoomd en niet gebakken serveren.
- Zodra we dan eindelijk iets gevonden hebben, blijft het spannend. Kan de dressing apart, a.u.b.? Kan ik iets meer groenten krijgen en wat minder vis? Het is pas wanneer alles op tafel staat en goedgekeurd is door mij, dat er ruimte is voor elkaar. Pas dan kan het genieten beginnen …
- Toch moet ik bekennen dat ik door de jaren heen wel een stuk flexibeler geworden ben op dit vlak. De saus apart is al geen strikte vereiste meer en ook vis en vlees kunnen weer, weliswaar in bescheiden porties.
Ook op reis gaan met twee is niet vanzelfsprekend als een eetstoornis meegaat als passagier.
- Door het jarenlange schommelen tussen eten en niet-eten is mijn lichaam niet meer zo sterk als pakweg tien jaar geleden. Toen kon ik nog bergwandelingen maken, nu is een gewone boswandeling al een uitdaging.
Maar ook ‘gewoon’ tafel en bed delen met elkaar is geen sinecure.
- We hebben het jarenlang geprobeerd, maar uiteindelijk zijn we tot de conclusie gekomen dat de eetstoornis er te veel aan was. Een breuk acht jaar geleden was dan ook het gevolg.
Ja, maar, zie ik je denken, ben ik dan gedoemd om alleen te blijven als ik een eetstoornis heb? Of als ik nog herstellende ben?
Het antwoord is volmondig neen!
Mijn vriend en ikzelf hebben de voorbije jaren al heel wat scherven gelijmd en stilaan maken we weer plannen om voor korte periodes samen te wonen. Weliswaar nog met enig voorbehoud, maar toch …
Is dat voor iedereen mogelijk?
Ja, hoor, want ergens loopt er een man of vrouw rond die jou graag ziet om wie je werkelijk bent. De persoon die verder kijkt dan de eetstoornis.
De persoon die je oprecht graag ziet om wie jij werkelijk bent.
Want iedereen heeft recht op liefde, toch?


