Een hele week lang ga ik naar school en sta ik in contact met heel verschillende mensen. 

Het is mijn eerste jaar hoger onderwijs en dat betekent nieuwe vrienden maken, een andere klasgroep en een volledig nieuwe omgeving.

Doorheen de week loopt mijn sociale batterij een beetje meer leeg … 

Als ik op het einde van de week thuiskom, heb ik eigenlijk nood aan een beetje tijd alleen om mijn ‘batterijen’ weer op te laden. 

Maar dit is niet altijd zo gemakkelijk als het lijkt; ik heb ouders die graag willen weten hoe de week/dag geweest is en in het weekend zijn er nog tal van andere verplichtingen waarvoor ik mij moet inzetten.

Deze week is het bijvoorbeeld vrijdagavond een fuif van de meisjesleiding van de scouts. Er wordt verwacht dat ik hierop aanwezig ben en shiften draai … 

Leuk toch? Dat is wat de meesten denken. Jammer maar helaas heb ik hier op het einde van de week de energie niet meer voor. Wat ik heel jammer vind, want ik ben graag met de mensen van de scouts. Ik ben op mijn gemak in die vriendengroep, maar heb (zeker na een schoolweek) nood aan een rustige avond thuis. 

Het is een moeilijke afweging, want ik ben eerste jaar leiding en wil niemand teleurstellen, maar eigenlijk zou ik beter voor mezelf kiezen. 

Dit is dan weer iets waar ik nog aan moet werken; voor mezelf durven opkomen en kiezen wat het beste is voor mezelf en mijn mentale gezondheid. 

Veel liefs,
Caro