Op mijn 19de kreeg ik voor de eerste keer een manie na een heuse, haast magische verliefdheid – een ware energieboost. Ik viel erna in een loodzware depressie. Twee uitersten wat stemming, gedrag en gedachten betreft – zwart tegenover wit. Hierbij kon ik niets meer eten, uit paniek, mentale uitputting en aanhoudende stress. Ik zie het nog voor me; ik in een ziekenhuisbed omringd door mijn beste vrienden en familie. De kamer was vol, mijn maag maar al te leeg. Ik kon er niet van slapen. Dag en nacht werd een geheel. Ik kreeg toen een zwaar antipsychoticum toegediend en kon plots niet meer stoppen met eten. Hierdoor werd mijn depressie alsmaar erger.

Toen ik na een hele tijd schijnbaar beter werd, vloog ik opnieuw de manisch getinte lucht in. Ik kreeg toen op mijn 22ste de diagnose van bipolaire stoornis type 1, het meest klassieke beeld van bipolariteit met hoge ups en lage downs. Psychotherapie en de juiste medicatie hielpen mij om de ziekte onder controle te houden. De eetstoornis die erdoor ontwikkeld werd, leeft wel nog verder. Dit keer met eetbuien, weinig verzadigingsgevoel en een vertraagde stofwisseling door bepaalde medicatie. Misschien is de eetstoornis vaak in controle.

Beide en de link ertussen stel ik me voor als een draak die af en toe onder water duikt, soms boven water springt en een vuurwolk rakelings om je heen spuwt. De draak komt af toe op je staan tot je niets meer binnenkrijgt. Woest neemt ze je ook mee op haar sterke rug met brandende vleugels. Toch moet je weten dat al dat duiken en zweven een band schept. En als je goed kijkt, kan je ze temmen, dat grote bipolaire eetstoornismonster in je. Op die manier hoef je niet meer bang te zijn. Alleen maar vechten als een ware strijder met een zwaard, hoeft niet meer. Het monster kan je vriend worden, eentje waar je elke dag voor zorgt. Ook al betekent dat soms uitrusten in een opname bijvoorbeeld, of net meer zelfactivering door structuur en ritme aan te houden en contragedrag uit te oefenen.

Hierbij sta je niet alleen. Schreeuw nog harder dan de draak om hulp en laat aan je naasten of hulpverlening iets van je horen! Ook bij ANBN en Ups en downs kan je onder meer bij lotgenoten terecht. Ik besefte dit alles gaandeweg pas, maar hoop jullie hiermee een groot hart toe te dragen.