Jouw tijd is aangekomen. De laatste maand van het jaar. Daar ben je dan met jouw grote reiskoffer, volgeladen met emoties, gebeurtenissen en drukke agenda’s.

Ruim enkele weken vooraf voel ik intern een bepaalde spanning en bereid ik me voor op jouw komst. Het is de eetstoornis die me waarschuwt voor jou. Vele aangelegenheden en veranderingen in mijn gebruikelijke eetgewoontes zitten verpakt in jouw reiskoffer. Die reiskoffer laat de eetstoornis maar al te graag goed gesloten. Desondanks ben ik telkens te nieuwsgierig wat er allemaal in jouw koffer zit. Uit alle reiskoffers op de luchthaven selecteer ik graag die van jou voor een grondige check-up. Een nauwkeurige controle van al jouw plannen, waarmee ik die interne spanning tracht te dempen.

Ho, ho, hoera! Daar ben je dan. Ikzelf verwelkom je met een voorzichtig applaus. De kerstboom wordt thuis gezet en pakjes belanden onder de boom. Een sfeer van warmte en gezelligheid wordt gecreëerd. Je haalt een eerste aangelegenheid uit jouw koffer. Dag Sinterklaas! Of zoals de eetstoornis zou zeggen: “Bye, bye Sinterklaas”. Een golf van interne spanning stroomt opnieuw op me af. Duizenden vragen worden door de eetstoornis op me afgevuurd.

En zo december, ga je de hele maand door. Afspraakjes met vrienden, verjaardagen, weekendjes weg, de feestdagen … WOW! Héél veel golven van interne spanning. Een hele zware reiskoffer …
Maar mijn oplettend oog heeft ook jouw handbagage gespot. Een klein, teder koffertje gevuld met warmte, liefde, dankbaarheid, plezier en geluk. Sshhht … Niet tegen de eetstoornis vertellen, hé! Hihi.

Tijdens jouw verblijf let ik heel graag even op jouw kleine koffer en koester ik alles wat hierin zit. Ik deel het zelfs met mijn vriend, gezin, familie en vrienden!

Dus december … als je het toelaat, houd ik jouw handbagage graag nog enkele weken stevig vast om te genieten van deze magische tijd van het jaar.

December, grote kapoen, je bent me er ééntje! Fijne feesten en alvast een veilige terugreis.

Liefs,
Fleur