Eerste keer examens aan de hogeschool. Dit wil zeggen: eerste keer blok, eerste keer studeren tijdens de feestdagen, eerste keer zo grote pakketten verwerken … En ga zo maar door. 

Alles is nieuw en opeens twijfel je aan alles. Voor mij start de blok drie weken voor mijn examens, maar dan stel ik mezelf de vraag of ik hetgene dat ik nu leer nog wel ga weten eind januari.

Ook komt dat klein stemmetje toch weer piepen. Dit zegt mij dat het allemaal niet gaat lukken. Ik leg de lat voor mezelf zo hoog dat het nooit goed genoeg gaat zijn. 

Als ik 15 op 20 heb, had ik toch ook nog iets beter mijn best kunnen doen om een 18 op 20 te halen. 

Als ik heel realistisch ben, weet ik ook wel dat het normaal zou zijn om enkele herexamens te hebben. Want het is nu eenmaal de allereerste keer dat ik aan de hogeschool examens maak. Maar toch blijf ik onrealistische eisen stellen voor mezelf.  Deze zorgen er dan weer voor dat ik nu al stress heb, wat eigenlijk helemaal nog niet nodig is … Om de stress toch een beetje onder controle te proberen houden, heb ik wel een blokplanning gemaakt. 

Ook ben ik goed omringt met mensen die mijn kunnen afleiden en/of helpen als het eventjes te veel wordt. 

Ik houd tijdens deze periode altijd de spreuk van mijn peter in gedachten: ‘never give up’. 

Dus aan alle hogeschool/universiteit studenten, heel veel succes met de examens en de blok! 

Liefs Caro