Boekrecensie: Eating Disorders Don’t Discriminate – Dr. Chukwuemeka Nwuba & Bailey Spinn
Thema’s: non-fictie, ervaringsverhalen, Engels
Eating Disorders Don’t Discriminate is een verzameling van ervaringsverhalen, gebundeld door de Britse psychiater Dr. Chukwuemeka Nwuba – een jonge zwarte man die mensen met eetstoornissen begeleidt – en influencer Bailey Spinn, die zelf te maken kreeg met een eetstoornis. Met ervaringsverhalen wil dit boek de stereotypen en misvattingen over eetstoornissen doorbreken. Want eetstoornissen maken geen onderscheid; iedereen kan erdoor getroffen worden.

Het boek bevat ervaringen van allerlei soorten mensen, vooral mensen die niet in het stereotiepe plaatje passen, met verschillende soorten eetstoornissen. Naast de welbekende vormen zoals anorexia nervosa en bulimia nervosa, gaat er ook aandacht naar binge eating disorder (eetbuistoornis), ARFID (Avoidant/Restrictive Food Intake Disorder of vermijdende/restrictieve voedselinname-stoornis) en OSFED (Other Specified Feeding or Eating Disorder of andere gespecificeerde voedings- of eetstoornis). Die laatste omvat o.a. atypische anorexia, waarbij iemand voldoet aan alle criteria voor een diagnose van anorexia nervosa, zonder ondergewicht te hebben of zonder veel af te vallen in een korte periode.
De getuigenissen tonen aan hoe de complexiteit van gender, cultuur en sociale media de relatie met eten en het lichaam kan beïnvloeden. Daarbij wordt er aandacht besteed aan het onverbloemd schetsen van hoe de harde realiteit van een eetstoornis eruitziet, zonder triggerende taal te gebruiken. De ervaringsverhalen worden afgewisseld met interessante intermezzo’s geschreven door experten in het vakgebied.
Het boek gaf me erkenning – het soort dat je moeilijk kan vinden, want deze verhalen komen weinig aan bod. Het zijn verhalen die me doen inzien dat ik niet hoef te bewijzen dat ik een eetstoornis heb. Geen triggerende voor- en na-foto’s, gewichten of BMI’s om mezelf mee te vergelijken, maar herkenbare gevoelens en ervaringen, zoals de eenzaamheid wanneer niemand weet dat je een eetstoornis hebt en het strijden voor erkenning wanneer je worstelt met een onzichtbare eetstoornis.
Niet alleen voor mensen met een eetstoornis is dit boek een aanrader, maar zeker ook voor familie en vrienden van iemand met een eetstoornis, hulpverleners en mensen die weinig over eetstoornissen weten. Want Eating Disorders Don’t Discriminate toont aan dat eetstoornissen geen gezicht, vorm of kleur hebben – vooroordelen waar we dringend vanaf moeten.
Side note: Jammer genoeg wordt het boek niet uitgegeven in het Nederlands, maar in het algemeen zijn de korte ervaringsverhalen vlot leesbaar in het Engels.


