Pijn. Verdriet. Verwarring. Gemis.
Ik heb zoveel gevoelens tegelijk, maar het gemis overheerst.

Het deed mij terugdenken aan mijn herstel. In een lange periode heb ik al niet meer zoveel gevoelens gehad. Rouw is net als herstel een proces. Met ups-and-downs. En nog meer ups-and-downs. Door dit verlies besef ik hoe dankbaar ik ben voor mijn herstel. Hierdoor kan ik me volledig richten op het rouwproces, In plaats van opgesplitst te zitten tussen twee gevechten. Mijn eetstoornis zou hier anders maar al te graag op inspelen, als coping mechanisme om de gevoelens te verdoven. Maar ik laat deze moeilijke gevoelens nu toe. Ik weet dat deze gevoelens normaal zijn en dat zovelen hiermee te maken krijgen.

Doordat dit mijn eerste ervaring was met rouw, wist ik niet waaraan ik mij moest verwachten. Het is vooral het gemis dat mij overvalt op de meest willekeurige momenten. Meestal wanneer ik iets zie dat mij doet denken aan deze persoon.
Het doet pijn, maar ergens voel ik ook veel verbondenheid. Ik zie nog meer in hoeveel deze persoon voor mij betekende (en nog steeds betekent).

Ik weet dat rouw ook heel donker en verwarrend kan zijn. Soms voelt het alsof je helemaal vastzit in dat verdriet en dat het maar niet minder wordt. Maar ik weet dat mijn eetstoornis hiervoor nooit de oplossing zal zijn. Integendeel, mijn eetstoornis zou dit enkel erger maken.

Ik voelde het verschil enorm tijdens de begrafenis. Nu ik hersteld ben, heb ik een tekstje kunnen voorlezen, kunnen babbelen over deze persoon met familie en gedachteloos kunnen eten bij de koffietafel. Dit had niet het geval geweest met mijn eetstoornis. Ik had geen tekstje kunnen voorlezen, ik had niet meegedaan aan de conversaties en tijdens de koffietafel heb ik met veel eetstoornisgedachten gezeten. Ik ben blij dat ik op een mooie manier afscheid heb kunnen nemen. 

Ten slotte weet ook hoe graag deze persoon wou dat ik zou blijven vechten. Niet langer overleven, maar écht leven. Dat geeft me een extra duwtje vooruit. Zelfs al is er nog maar tien procent van mijn eetstoornis over, zelfs daartegen wil ik blijven vechten.

Voor mezelf,
voor haar,
om haar trots te maken.

Met veel liefs,
Manou