Van kleins af aan vond ik het altijd geweldig als ik kon sporten. Ik kon me er volledig in uitleven en genoot er enorm van. Ik turnde van mijn 2,5 jaar. Ook heb ik mijn eigen paarden waar ik enkele keren in de week mee rij. Toen de eetstoornis mijn leven binnensloop, werd het genieten omgezet in een dwang.

De bewegingsdrang zei me dat ik moest gaan turnen en paardrijden, maar mijn lichaam was op en kon niet meer. Dit was steeds een enorme strijd in mijn hoofd waar ik enorm nerveus van werd. Doordat mijn lichaam geen energie meer had, kon ik ook niet meer presteren zoals voordien en dat maakte me erg onzeker. Het was voor mij erg confronterend om anderen positief te zien evolueren, maar bij mij was dit niet zo, aangezien ik al mijn spieren verloor en geen kracht meer had.

Enkele maanden voor de opname was mijn lichaam volledig op en ben ik gestopt met het sporten. Het veel willen stappen op een dag werd pas in de opname “on hold” gezet. In het begin zorgde dit voor veel onrust, stress en angst. Na een tijdje kwam de rust wel meer naar boven omwille dat de verplichting weg was om elke dag een bepaald aantal stappen te zetten.

Tijdens de opname kregen we bewegingstherapie waar ons werd geleerd om met mate te bewegen en af en toe een pauze in te voegen om je lichaam de nodige rust te geven. Stilaan begon ik weer te genieten van het bewegen/sporten.

Wanneer het terug medisch verantwoord was, ben ik stilaan terug begonnen met het paardrijden en het lopen. Ik kan vandaag niet zeggen dat ik nooit meer een gevoel van bewegingsdrang heb, maar het is zeker niet meer in de mate van voor de opname. Het heeft een hele weg nodig gehad, maar ik kan nu wel zeggen dat ik terug kan genieten van het sporten, de wedstrijden,… zonder heel veel dwang in mijn hoofd te hebben.  

Wat me ook wel heeft geholpen, is om sporthorloges, stappentellers,… weg te steken. Ik merkte dat wanneer ik me daarop begon te focussen, de drang weer groter werd.

Het terug kunnen genieten van het sporten is iets wat voor mij een hele lange weg heeft gekost, maar met de juiste hulpverlening en de juiste motivatie kwam ik stilaan weer bij mijn doel waar ik heel blij om ben dat ik dit terug kan doen.

Lien