Lieve zomer,

Op deze laatste dag van augustus wil ik je graag bedanken voor de afgelopen periode.

Je hebt me uitgedaagd, je maakte emoties in me los, je maakte me het niet altijd gemakkelijk, maar bovenal heb je me enorm veel bijgeleerd.

Het begon bij onze familiereis. Een trip die voor het grootste deel nieuw voor me was, onvoorspelbaarheid, niet weten wat er gaat komen. Terwijl ik heel hard uitkeek naar deze trip maakte hij me ook wat angstig. Na de ontmoeting met de familie en eens aangekomen op de bestemming voelde ik me al beter. Toen we de planning voor de komende dagen besproken, voelde ik me nog beter, ha! Uitdaging, onvoorspelbaarheid, accepted and completed!

Tijdens het verdere verloop werd ik geconfronteerd met rust nemen, afwijken van de planning, mensenmassa’s, eten, veel eten, andere gewoontes, … Ik sloeg dicht en geraakte in paniek. Elke keer weer was mijn vriend er om me op te vangen. Ik bood best wel wat weerstand, maar kon er later toch over praten. Door zaken uit te spreken, komen ze beter tot mijn bewuste zelf en lukte het me beter om de chaos aan puzzelstukken toch in elkaar te leggen. Tegelijkertijd voelde dit ook wel beangstigend.

Door exposure, nieuwe dingen uit te proberen, steun te vinden in mijn omgeving heb ik geleerd dat rust, andere gewoontes, andere voeding, afwijken van planning best wel oké is. In plaats van de deur dicht te slaan, tracht ik nu ruimte te maken voor nieuwe opportuniteiten. Grappig genoeg vind ik nu sommige opportuniteiten nog beter dan mijn oorspronkelijke plan, hihi. Af en toe gaat de deur heus nog wel eens dicht. Wat niet goed voelt, voelt niet goed op dat moment. Even hierbij stilstaan waarom ik dan een deur dichtsla, helpt me om ze volgende keer op een kiertje te zetten.

Dank je wel zomer! Dank je wel om me te leren genieten van rust, om me toe te laten deze rust te nemen, me minder gehaast te voelen en daardoor minder gestrest. Dank je wel om mezelf en mijn leven meer te omarmen. Te kunnen genieten van alle mooie dingen. Dank je wel om me te laten inzien dat herstel niet eindig is en ik kan blijven groeien. Groeien naar mijn diepe zelf.

Ik ga mijn uiterste best doen om dit mooie verhaal verder te schrijven.
Dag zomer, hallo september!

Liefs, Fleur